Pierre Bittar: French Impressionist Artist
|
آیا ما سلولهای خدا هستیم؟ ممکن است سوال دیگری برایتان پیش آید. آیا ما کنترلی روی اینهمه سلول در بدن خود داریم؟ به نحوی جواب این سوال مثبت است. برای مثال، وقتی که پشه ای ما را می گزد، نه تنها آنرا احساس میکنم، بلکه کاملأ به محل گزیدگی پوست خود واقف هستیم. همینطور، طبق کتاب مقدس میدانیم که وقتی که ما گناه می کنیم، خدا را می رنجانیم. گناه ما به مراتب خدا را بیشتر از ناراحتی ما از پشه گزیدگی می رنجاند. او از نوع گناه ما آگاهی دارد و اسم گناهکار را نیز میداند. به کلامی دیگر، جان و روح هر یک از ما متصل به خدا است – همانگونه که سلولهای بدن ما متصل به فکرماهستند. وقتی که ما توانایی های انسانی خود را کشف میکنیم، میتوانیم درک بهتری از هویت خدا داشته باشیم. این مقایسه مجددأ این حقیقت را تأیید میکند که انسان به شباهت خدا آفریده شده است. پیدایش ١:٢٦ میگوید: " پس خدا گفت " انسان را بصورت ما و موافق شبیه ما بسازیم..." " نهایتأ، او پدر ما است و جان و روح ما از اوست. درپیدایش ٢: ٧ این چنین میگوید " .... خداوند خدا در بینی وی روح حیات دمید و آدم نفس زنده شد." ما در خود دم خداوند را داریم ; پس ما ژن خداوند را حمل میکنیم. بدتر از پشه زدگی وقتی است که یک سلول عادی به یک سلول سرطانی تبدیل شده و با تبدیل تمامی سلولهای مجاورش به یک غده تبدیل میشود. وقتی که انسان گناه میکند، اگر توبه کند و از خدا طلب بخشش کند، خدا او را خواهد بخشید. ولی اگر بجای اینکار انسان به گناه خود ادامه دهد و دیگران را با وسوسه یا زور به انجام گناه بکشد بدون هیچگونه احساس پشیمانی یا توبه، بدینوسیله جان و روح خود را به مرگ ابدی محکوم کرده است. وقتی که غرورابلیس فرشتۀ اعظم باعث شد که به خدا حسودی بورزد و بخواهد که مثل خدا باشد، اگر توبه میکرد و از خدا طلب بخشش می نمود خدا او را می بخشید. در عوض، ابلیس یک سوم فرشتگان خدا را متقاعد کرد که اگر ازاو پیروی کنند همانند خدا خواهند شد. در نتیجه ابلیس سقوط کرد، و به صورت شیطان درآمد، و تمامی پیروانش به دیوها و فرشتگان تاریکی مبدل گشتند. همۀ آنها به مرگ ابدی محکوم شدند. وقتی که سلولها به غده تبدیل میشوند، یک جراح آن غده را در آورده و درسطل آشغال می اندازد. برخلاف این، خدا مایل نیست که انسان از او جدا شده به جهنم افکنده شود. خدا میخواهد که انسان در او ساکن شود همانطور که در انجیل یوحنا ١٥: ٤ می فرماید: " در من بمانید و من نیز در شما میمانم. چنانکه شاخه نمیتواند از خود میوه آورد اگر در تاک نماند، شما نیز نمی توانید میوه آورید اگر در من نمانید." خدا همچنین در انجیل یوحنا ١٥: ٦ میفرماید، " اگر کسی در من نماند، همچون شاخه ای است که دورش می اندازند و خشک می شود. شاخه های خشکیده را گرد می آورند و در آتش افکنده، میسوزانند." پند معنوی جملات بالا این است که ما همیشه باید به یاد داشته باشیم که امتیاز و افتخار داریم که فرزندان خدای قادر مطلق باشیم، پادشاه پادشاهان و رب الارباب. ما باید متواضع باشیم و با قدوس بودن نام قدوس او را ارج نهیم. همچنین ما باید از گناه کردن خودداری کنیم، زیرا گناه خدا را می رنجاند. خدا هریک از ما را بیشتر از هر چیز دیگری که آفریده دوست دارد. او عشق خود را به ما ثابت کرد وقتی که در عیسی مسیح به صورت انسان به زمین آمد و با قبول هر نوع تواضع از طریق ریختن خود پربهای خود بر صلیب مانند یک برّه تمامی گناهان ما را شست. او میخواست که ما آدم و حوای جدیدی شویم که از روح- القدس دوباره متولد شده اند (تولد تازه)، تا بتوانیم برای ابد در ملکوت او زیست کنیم و از مشارکت با او لذت ببریم. تذکر
|
زندگی خداوند ما |
||||||
| مقدمه | ١- بشارت عظیم | ٢- تولد عیسی | ٣- گریز به مصر | |||
| ٤- در معبد با پزشگان | ٥- اولین چهار شاگرد | ٦- عروسی در قانا | ٧- عیسی پسر بیوه زن را برمیخیزاند | |||
| ٨- اطعام ٥٠٠٠ نفر | ٩- شام آخر | ١٠- خیانت یهودا | ١١- تحقیر عیسی | |||
| ١٢- صلیب و مرگ | ١٣- رستاخیز عیسی | ١٤- صعود | بشارت انجیل | |||
|
||||||
| گالری Pierre Bittar |
| صفحه اصلی |